Chloor

1.    FYSIOLOGISCHE GEGEVENS
          -        Chloor is het belangrijkste anion in het extracellulaire vocht en speelt
                    een belangrijke rol in het anion- kationevenwicht van dit compartiment
          -        de plasmaconcentratie is afhankelijk van:
                    *        in de voeding opgenomen hoeveelheden NaCl
                    *        de volemie
                    *        gastro-intestinale verliezen en diarree
                    *        de renale eliminatie: normaal wordt chloor in de glomeruli gefilterd
                              en in de tubuli gedeeltelijk gereabsobeerd.
                              Bovendien kan een gedeelte van het extracellulair chloor rechtstreeks
                              ter hoogte van de tubuli contorti in de vorm van NH4Cl met de urine
                              geelimineerd worden.
                              ->    deze hoeveelheid NH4Cl is afhankelijk van het zuur-base-
                                        evenwicht:
                                        *        metabole en respiratoire acidose verhoogt de urinaire
                                                  uitscheiding van NH4Cl (metabole hypochloremische acidose)
                                        *        metabole en respiratoire alkalose vermindert de urinaire
                                                  eliminatie van NH4Cl
                                        *        de enige uitzondering is een renale tubulaire acidose met
                                                  primaire onmogelijkheid van de tubuli om NH4Cl te elimeneren,
                                                  leidend tot een retentievan NHCl  en derhalve tot een
                                                  hyperchloremische metabole acidose
                                        *        in geval van chronisch braken leidt het verlies van HCl tot een
                                                  hypochloremische metabole alkalose

2.    AFNAME
          -        droge buis
          -        24-uurs-urine

3.    REFERENTIEWAARDEN
          -        bloed: 100-106 mEq of 100-106 mmol/l
          -        urine: 110-250 mEq/l of 110-250 mmol/l

  NUT VAN HET BEPALEN VAN DE CHLOORCONCENTRATIE

CHLOORCONCENTRATIE IN HET BLOED

-        aanpassen van de behandeling bij patienten die met infusen worden behandeld
          of bij patienten met chronisch braken

-        in geval van acidose of metabole alkalose om de diagnose te orienteren:
          ->    metabole acidose gaat meestal gepaard met hypochloremie behalve
                    in geval van renale tubulaire acidose
          ->    metabole alkalose gaat meestal gepaard met hyperchloremie behalve
                    in geval van metabole alkalose ten gevolge van chronisch braken
                    (verlies van HCl)

-        voor de differentiele diagnose van hypercalciemie:
          ->    hypercalciemie secundair aan primaire hyperparathyroïdie leidt tot een
                    chloremie hoger dan 102 mEq/ l
          ->    hypercalciemie van andere oorsprong gaat gepaard met een chloremie
                    lager dan 102 mEq/l

CHLOORCONCENTRATIE IN HET CEREBROSPINAAL VOCHT

  -        normaalwaarden:
          *        kinderen: 110-130 mEq/l
          *        volwassenen: 120-130 mEq/l

->    Normaal loopt de concentratie chloor parallel met de waarden in het bloed.
          Behalve bij meningokokken meningitis en vooral bij tuberculeuze meningitis
          waarbij er een aanzienlijke vermindering van chloor in het CVS kan
          worden waargenomen ten opzichte van de concentratie in het bloed.
 

 
OORZAKEN VAN VERHOOGDE CHLOREMIE

De voornaamste oorzaken zijn:

-        overmatige inname van NaCl of NH4Cl
-        dehydratatie
-        diabetes insipidus
-        renale tubulaire acidose
-        respiratoire alkalose
-        primaire hyperparathyroïdie
-        farmaca:
          *        steroïden
          *        salicylaten
          *        acetazolamide

 
OORZAKEN VAN VERLAAGDE CHLOREMIE

De voornaamste oorzaken:

-        onvoldoende opname (bv. infuus met glucose zonder NaCl)
-        braken (verlies van HCl)
-        chronische diarree    
-        diuretica
-        gedecompenseerde diabetes (osmotische diurese)
-        salt losing nephritis
-        S.I.A.D.H.
-        waterintoxicatie
-        metabole acidose
-        respiratoire acidose
-        bijnierinsufficientie (hypo-aldosteronisme)