Ferritine
WAT ZIJN GOEDE INDICATIES VOOR FERRITINEBEPALING?
- Om ferriprieve toestanden op te sporen (de concentratie van ferritine
in het serum is vaak reeds verlaagd voor het ontstaan van anemie en voor
de daling van de concentratie van ijzer)
- Om de diagnose van een hemochromatose te stellen of om de etiologie
van een cirrose op te helderen.
WANNEER IS FERRITINE IN HET BLOED VERLAAGD?
De voornaamste oorzaken zijn:
- malnutritie
- malabsorptie
- chronisch bloedverlies
WANNEER IS FERRITINE IN HET BLOED VERHOOGD?
De voornaamste oorzaken zijn:
- hemochromatose (recessieve genetische aandoening
gebonden aan het HLA-systeem): ferritine >300mcg/L en/of transferrine verzadiging >45% => verder onderzoek (bloedname voor opzoeken C282Y en de H63D mutatie) en als therapie aderlatingen
- hemoseridose (veelvuldige transfusies, overmatige
parenterale toediening van ijzer)
- hepatocellulaire necrose en chronisch ethylisme
- hemolyse
- neoplastische aandoeningen
- chronische inflammatoire aandoeningen
FYSIOLOGISCHE BASIS VAN FERRITINE
- na resorptie in het proximale gedeelte van de dunne darm wordt
ijzer in het bloed gebonden aan een eiwit, het transferrine
- Dit transferrine transporteert het ijzer naar de verschillende
organen:
* beenmerg:
- ijzer is belangrijk in de synthese van hemoglobine
(70% van het aanwezige ijzer)
* bepaalde cellen:
- om deel te nemen aan de synthese van myoglobine en
cytochromen (10% van het aanwezige ijzer)
* het reticulo-endotheliaal weefsel, de lever en de milt voor opslag
van ijzer. In deze organen is ijzer intracellulair gebonden aan een
eiwit dat apoferritine wordt genoemd.
=> door de binding van ijzer + apoferritine onstaat het ferritine
- de concentratie van ferritine in het bloed is gecorreleerd met de
hoeveelheid opgeslagen ijzer.
WIJZE VAN AFNAME
- droge buis
REFERENTIEWAARDEN VAN FERRITINE
- mannen: 20 - 300 ng/ ml of 20 - 300 µg/ l
- vrouwen: 10 - 150 ng/ ml of 10 - 150 µg/ l
Bijkomende nota ivm hemochromatose:
De klachten en verschijnselen van chronische ijzerstapeling (hemochromatose) zijn meestal vrij algemeen van aard: chronische vermoeidheid, gewrichtsklachten, diabetes, buikklachten, impotentie, hart- en vaatziekten, verhoogde leverenzymen concentraties en huidpigmentatie.
Omdat de verschijnselen weinig specifiek zijn wordt vaak een onvolledige diagnose gesteld (bijvoorbeeld artritis, suikerziekte of een hartaandoening).
Onvolledig, omdat een arts soms niet of onvoldoende let op de achterliggende oorzaak van de klachten.
Er wordt in die gevallen wel een diagnose gesteld van reuma, diabetes of hartziekte, maar de oorzaak (hemochromatose) wordt niet gevonden.
In deze gevallen zullen de klachten, ondanks de behandeling, steeds erger kunnen worden. De ijzerstapeling (de veroorzaker van de klachten) gaat immers door.
Het is daarom van het grootste belang om bij klachten van vermoeidheid/malaise, gewrichtspijnen en afwijkende levertesten ook te denken aan ijzerstapeling als mogelijke oorzaak en te onderzoeken of er sprake is van hemochromatose.
Voeg een nieuwe reactie toe
Login om te reageren